Zajmuję się maszynami od wielu lat i przetwarzałem różneczęści do obróbki, obracanie częściIczęści frezowanepoprzez obrabiarki CNC i sprzęt precyzyjny. Zawsze jest jedna część, która jest niezbędna, a jest nią śruba.
Klasy wytrzymałości śrub do połączeń konstrukcji stalowych dzieli się na ponad 10 klas, takich jak 3,6, 4,6, 4,8, 5,6, 6,8, 8,8, 9,8, 10,9, 12,9, wśród których śruby klasy 8,8 i wyższej są wykonane z nisko- ze stali stopowej lub stali średniowęglowej i zostały poddane obróbce cieplnej (hartowanie, odpuszczanie), powszechnie zwanej śruby o dużej wytrzymałości, a resztę powszechnie określa się mianem śrub zwykłych. Etykieta klasy wytrzymałości śruby składa się z dwóch części liczb, które odpowiednio przedstawiają nominalną wartość wytrzymałości na rozciąganie i stosunek granicy plastyczności materiału śruby. Na przykład:
Znaczenie śrub o poziomie wytrzymałości 4.6 to:
Nominalna wytrzymałość na rozciąganie materiału śruby sięga 400 MPa;
Współczynnik plastyczności materiału śruby wynosi 0,6;
Nominalna granica plastyczności materiału śruby osiąga poziom 400×0,6=240MPa.
Śruby o wysokiej wytrzymałości klasy użytkowej 10.9 po obróbce cieplnej mogą osiągnąć:
Nominalna wytrzymałość na rozciąganie materiału śruby sięga 1000 MPa;
Współczynnik plastyczności materiału śruby wynosi 0,9;
Nominalna granica plastyczności materiału śruby osiąga poziom 1000×0,9=900MPa.
Znaczenie klasy wydajności śruby jest normą międzynarodową. Śruby o tej samej klasie wydajności mają tę samą wydajność niezależnie od różnicy w ich materiałach i pochodzeniu. Do projektowania można wybrać tylko klasę wydajności.
Tak zwane stopnie wytrzymałości 8,8 i 10,9 oznaczają, że stopnie naprężenia ścinającego śrub wynoszą 8,8 GPa i 10,9 GPa
8.8 Nominalna wytrzymałość na rozciąganie 800N/MM2 Nominalna granica plastyczności 640N/MM2
W przypadku śrub ogólnych oznaczenie „XY” oznacza wytrzymałość, X*100=wytrzymałość na rozciąganie tej śruby, X*100*(Y/10)=granica plastyczności tej śruby (ponieważ zgodnie z etykietą: granica plastyczności/wytrzymałość na rozciąganie =Y/ 10)
Na przykład klasa 4.8, wytrzymałość tej śruby na rozciąganie wynosi: 400 MPa; granica plastyczności wynosi: 400*8/10=320MPa.
Inny: śruby ze stali nierdzewnej są zwykle oznaczone jako A4-70, A2-70, znaczenie jest wyjaśnione inaczej.
mierzyć
Obecnie na świecie istnieją głównie dwa rodzaje jednostek miary długości, jeden to system metryczny, a jednostkami miary są metry (m), centymetry (cm), milimetry (mm) itp., które są szeroko stosowane w Azji Południowo-Wschodniej takich jak Europa, mój kraj i Japonia, a drugi to system metryczny. Typ to system imperialny, a jednostką miary są głównie cale, co odpowiada staremu systemowi obowiązującemu w moim kraju i jest szeroko stosowany w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii oraz innych krajach europejskich i amerykańskich.
Pomiar metryczny: (system dziesiętny) 1m = 100 cm = 1000 mm
Pomiar w calach: (system ósemkowy) 1 cal = 8 cali 1 cal = 25,4 mm 3/8 × 25,4 = 9,52
W przypadku 1/4 następujących produktów średnice nazw są oznaczone liczbami, np.: 4#, 5#, 6#, 7#, 8#, 10#, 12#
nitka
Gwint to kształt o jednolitych spiralnych występach na odcinku stałej powierzchni zewnętrznej lub wewnętrznej. Ze względu na cechy konstrukcyjne i zastosowanie można je podzielić na trzy kategorie:
Zwykły gwint: kształt zęba jest trójkątny i służy do łączenia lub mocowania części. Zwykłe nici dzielą się na grube i drobne nici w zależności od skoku, a siła połączenia drobnych nici jest wyższa.
Gwint transmisyjny: Kształt zęba obejmuje trapezowy, prostokątny, w kształcie piły i trójkątny.
Gwint uszczelniający: stosowany do uszczelniania połączeń, głównie gwintów rurowych, gwintów stożkowych i stożkowych gwintów rurowych.
Klasyfikacja według kształtu:
Stopień dopasowania gwintu
Pasowanie gwintu to stopień luzu lub szczelności pomiędzy gwintami, a stopień dopasowania to zalecana kombinacja odchyłek i tolerancji działających na gwinty wewnętrzne i zewnętrzne.
1. W przypadku gwintów calowych jednolitych istnieją trzy gatunki gwintów dla gwintów zewnętrznych: 1A, 2A i 3A oraz trzy gatunki dla gwintów wewnętrznych: 1B, 2B i 3B, wszystkie pasujące z luzem. Im wyższy numer klasy, tym ściślejsze dopasowanie. W gwincie calowym odchylenie dotyczy tylko stopni 1A i 2A, odchylenie gatunku 3A wynosi zero, a odchylenie gatunku 1A i 2A jest równe. Im większa liczba stopni, tym mniejsza tolerancja.
Klasy 1A i 1B, bardzo luźne klasy tolerancji, które są odpowiednie dla pasowań tolerancyjnych gwintów wewnętrznych i zewnętrznych.
Klasy 2A i 2B to najpopularniejsze klasy tolerancji gwintów określone dla mechanicznych elementów złącznych serii imperialnej.
Klasy 3A i 3B, skręcane w celu uzyskania jak najściślejszego dopasowania, odpowiednie do elementów złącznych o wąskich tolerancjach i stosowane w konstrukcjach o krytycznym znaczeniu dla bezpieczeństwa.
W przypadku gwintów zewnętrznych gatunki 1A i 2A mają tolerancję pasowania, klasa 3A nie. Tolerancje klasy 1A są o 50% większe niż tolerancje klasy 2A, o 75% większe niż tolerancje klasy 3A, a tolerancje klasy 2B są o 30% większe niż tolerancje klasy 2A dla gwintów wewnętrznych. Klasa 1B jest o 50% większa niż klasa 2B i 75% większa niż klasa 3B.
2. W przypadku gwintów metrycznych wyróżnia się trzy gatunki gwintów dla gwintów zewnętrznych: 4h, 6h i 6g oraz trzy gatunki gwintów dla gwintów wewnętrznych: 5H, 6H i 7H. (Japoński standardowy stopień dokładności gwintu dzieli się na trzy stopnie: I, II i III i zwykle jest to stopień II.) W gwincie metrycznym podstawowe odchylenie H i h wynosi zero. Podstawowe odchylenie G jest dodatnie, a podstawowe odchylenie e, f i g jest ujemne.
H to powszechnie stosowana pozycja strefy tolerancji dla gwintów wewnętrznych i generalnie nie jest stosowana jako powłoka powierzchniowa lub stosowana jest bardzo cienka warstwa fosforanowania. Podstawowe odchylenie pozycji G jest stosowane w przypadku specjalnych okazji, takich jak grubsze powłoki, i jest generalnie rzadko stosowane.
g jest często używany do nakładania cienkiej powłoki o grubości 6-9um. Jeśli rysunek produktu wymaga śruby o wytrzymałości 6h, gwint przed poszyciem przyjmuje strefę tolerancji 6g.
Pasowanie gwintu najlepiej łączyć w H/g, H/h lub G/h. W przypadku gwintów wyrafinowanych elementów złącznych, takich jak śruby i nakrętki, norma zaleca pasowanie 6H/6g.
3. Oznaczenie gwintu
Główne parametry geometryczne gwintów samogwintujących i samowiercących
1. Średnica większa/zewnętrzna średnica zęba (d1): Jest to średnica urojonego cylindra, w którym pokrywają się wierzchołki gwintu. Główna średnica gwintu zasadniczo reprezentuje średnicę nominalną rozmiaru gwintu.
2. Średnica mała/średnica podstawy (d2): Jest to średnica urojonego cylindra, w którym pokrywa się dno gwintu.
3. Odległość zębów (p): Jest to odległość osiowa pomiędzy sąsiednimi zębami odpowiadająca dwóm punktom na południku środkowym. W systemie imperialnym odległość zębów jest wskazywana przez liczbę zębów na cal (25,4 mm).
Poniżej znajduje się lista typowych specyfikacji podziałki zębów (system metryczny) i liczby zębów (system imperialny)
1) Zęby samogwintujące metryczne:
Dane techniczne: S T1.5, S T1.9, S T2.2, S T2.6, S T2.9, S T3.3, S T3.5, S T3.9, S T4.2, S T4. 8, S T5.5, S T6.3, S T8.0, S T9.5
Skok: 0,5, 0,6, 0,8, 0,9, 1,1, 1,3, 1,3, 1,3, 1,4, 1,6, 1,8, 1,8, 2,1, 2,1
2) Imperialne zęby samogwintujące:
Dane techniczne: 4 #, 5 #, 6 #, 7 #, 8 #, 10 #, 12 #, 14 #
Liczba zębów: zęby AB 24, 20, 20, 19, 18, 16, 14, 14
Zęby 24, 20, 18, 16, 15, 12, 11, 10
Czas publikacji: 02 lutego 2023 r