پنج فرمت کاغذ استاندارد وجود دارد که هر کدام با یک حرف و یک عدد مشخص می شوند: A0، A1، A2، A3 و A4. در گوشه سمت راست پایین قاب طراحی، یک نوار عنوان باید گنجانده شود، و متن درون نوار عنوان باید با جهت مشاهده مطابقت داشته باشد.
هشت نوع خط ترسیم وجود دارد: خط یکپارچه ضخیم، خط یکپارچه نازک، خط مواج، خط چین دوگانه، خط نقطه چین، خط تیره نازک، خط تیره ضخیم و خط فاصله دوتایی.
در یک نقاشی، کانتور قابل مشاهده یک قطعه ماشین باید با استفاده از یک خط جامد ضخیم ترسیم شود، در حالی که کانتور نامرئی باید با استفاده از یک خط نقطه چین رسم شود. خطوط ابعاد و مرزهای ابعاد باید با یک خط نازک توپر، و خط مرکز تقارن و محور باید با یک خط تیره نازک رسم شوند. عرض خط نقطه چین، خط توپر نازک و خط خط تیره نازک باید تقریباً 1/3 خط توپر ضخیم باشد. فرمت های کاغذ را می توان با توجه به اندازه آنها به پنج نوع تقسیم کرد و کدهای فرمت نقاشی A0، A1، A2، A3 و A4 هستند. باید یک نوار عنوان در گوشه سمت راست پایین کادر طراحی وجود داشته باشد و جهت متن در نوار عنوان با جهت مشاهده مطابقت داشته باشد.
هشت نوع خط ترسیم وجود دارد: خط یکپارچه ضخیم، خط یکپارچه نازک، خط مواج، خط چین دوگانه، خط نقطه چین، خط تیره نازک، خط تیره ضخیم و خط فاصله دوتایی.
در نقاشی، کانتور قابل مشاهده قسمت ماشین با یک خط ضخیم و یکدست ترسیم شده است. کانتور نامرئی با یک خط نقطه چین کشیده شده است. خط بعد و مرز بعد با یک خط نازک یکپارچه ترسیم می شود. خط مرکز تقارن و محور با یک خط تیره نازک رسم شده است. عرض خط نقطه چین، خط توپر نازک و خط تیره نازک حدود 1/3 خط توپر ضخیم است.
نسبت به نسبت اندازه شکل در شکل به اندازه واقعی اشاره دارد.
نسبت 1:2 به این معنی است که اندازه واقعی دو برابر اندازه شکل است که یک نسبت کاهش است.
نسبت 2:1 به این معنی است که اندازه شکل دو برابر اندازه واقعی است که یک نسبت بزرگ شدن است.
هنگام ایجاد یک نقاشی، مهم است که تا حد امکان از نسبت ارزش اصلی استفاده کنید. در صورت نیاز، می توانید از نسبت کاهش یافته 1:2 یا نسبت بزرگ شده 2:1 استفاده کنید. صرف نظر از نسبت استفاده شده، اندازه واقعی قطعه ماشین باید در نقشه نشان داده شود.
تمام حروف چینی، اعداد و حروف روی نقاشی باید با خطوط واضح، فاصله یکنواخت و چیدمان مرتب نوشته شوند. حروف چینی باید با فونت بلند Fangsong نوشته شوند.
سه عنصر ابعاد عبارتند از حد بعد، خط بعد و عدد بعد.
نمادها در ابعاد: R نشان دهنده شعاع یک دایره، ф نشان دهنده قطر یک دایره، و Sf نشان دهنده قطر یک کره است.
ابعاد واقعی قطعات باید در نقشه استفاده شود. وقتی ابعاد بر حسب میلی متر است، نیازی به علامت گذاری کد یا نام نیست.
هنگامی که از ابعاد افقی استفاده می شود، شماره ابعاد باید به سمت بالا قرار گیرد. برای ابعاد عمودی، عدد باید در سمت چپ قرار گیرد. اعداد ابعاد زاویه ای باید به صورت افقی نوشته شوند. اگر هر خط ترسیمی عدد بعد را قطع کرد، باید آن را قطع کرد.
شیب که درجه تمایل یک خط مایل به خط افقی است با علامت ∠ نشان داده می شود. هنگام علامت گذاری، جهت شیب نماد باید با جهت شیب شیب مطابقت داشته باشد. جهت مخروطی مشخص شده نیز باید ثابت باشد.
علامت "∠1:10" شیب 1:10 را نشان می دهد، در حالی که "1:5" نشان دهنده شیب 1:5 است.
پاره های خط در یک شکل صفحه را می توان به سه نوع تقسیم کرد: پاره خط شناخته شده، پاره خط میانی و پاره خط اتصال. ابتدا پاره های خط شناخته شده و به دنبال آن پاره های خط میانی و در نهایت پاره های خط اتصال را رسم کنید.
پاره خط با شکل مشخص و ابعاد موقعیت یابی، پاره خط شناخته شده نامیده می شود. یک پاره خط میانی دارای ابعاد شکل است اما ابعاد موقعیت یابی ناقص است و یک پاره خط اتصال فقط دارای ابعاد شکل است اما ابعاد موقعیت یابی ندارد.
صفحه طرح ریزی که نمای اصلی را در بر می گیرد، صفحه پیش بینی املایی (که با حرف V نشان داده می شود) نامیده می شود. صفحه ای که نمای بالا را در بر می گیرد، صفحه برآمدگی افقی (که با حرف H نشان داده می شود) و صفحه حاوی نمای سمت چپ، صفحه برآمدگی جانبی (با حرف W نشان داده می شود) نامیده می شود.
قاعده سه نماي برجستگي بيان مي كند كه نماي اصلي و نماي بالا داراي طول مساوي، نماي اصلي و نماي سمت چپ ارتفاع مساوي و نماي بالا و نماي سمت چپ داراي عرض مساوي هستند.
ابعاد قطعات در سه جهت طول، عرض و ارتفاع است. نمای اصلی می تواند طول و ارتفاع قطعه را نشان دهد، نمای بالا فقط طول و عرض و نمای سمت چپ فقط ارتفاع و عرض را نشان می دهد.
قطعات دارای شش جهت هستند: بالا، پایین، چپ، راست، جلو و عقب. نمای اصلی فقط می تواند جهت بالا، پایین، چپ و راست قطعه را نشان دهد. نمای بالا فقط میتواند جهتهای جلو، عقب، چپ و راست را نشان دهد و نمای چپ فقط میتواند جهتهای بالا، پایین، جلو و عقب را نشان دهد.
نماهای اصلی عبارتند از نمای اصلی، نمای بالا و نمای چپ. علاوه بر این، سه نمای اضافی وجود دارد: نمای پایین، نمای سمت راست و نمای پشت.
نمای مقطع را می توان بر اساس محدوده برش به سه نوع تقسیم کرد: نمای کامل، نمای نیمه مقطع و نمای مقطع جزئی.
روشهای برشبندی نمای بخش را میتوان به پنج نوع تقسیم کرد: بخش کامل، نیمه مقطع، بخش جزئی، بخش مرحلهای و بخش ترکیبی.
حاشیه نویسی نمای مقطعی شامل سه بخش است: ① نماد (خط مقطع) که موقعیت صفحه مقطع را نشان می دهد و حروف مشخص شده در هر دو انتها. نمای مقطعی
نمای مقطعی با حذف همه حاشیهها نشان میدهد که صفحه مقطع آن پس از برش از صفحه تقارن قطعه ماشین کشیده شده است.
نمای مقطعی برای نشان دادن شکل داخلی قطعه استفاده می شود. دو نوع بخش وجود دارد: قطعات توپر و قطعات توخالی.
تفاوت قسمت حذف شده با قسمت منطبق در این است که قسمت حذف شده خارج از نمای کلی و قسمت منطبق در داخل نمای کلی ترسیم می شود.
گرافیک موجود در نقاشی فقط شکل ساختاری قطعه را نشان می دهد. اندازه واقعی قطعه باید بر اساس ابعاد مشخص شده در نقشه باشد.
تعداد بعد را مبنای بعد می نامند. در سه جهت طول، عرض و ارتفاعقطعات ماشین آلات CNC، حداقل یک مبنای برای بعد در هر جهت وجود دارد.
پنج عنصر یک رزوه عبارتند از مشخصات نخ، قطر، گام، سرب، تعداد رزوه ها و جهت چرخش.
برای اینکه رزوه های داخلی و خارجی به هم پیچ شوند، مشخصات، قطر، گام، تعداد رزوه ها و جهت چرخش آنها باید ثابت باشد.
رزوه هایی که استانداردهای ملی را برای پروفیل، قطر و گام داشته باشند، رزوه استاندارد نامیده می شوند. رزوه هایی که استانداردهای ملی پروفیل را ندارند، رزوه های غیراستاندارد و رزوه هایی که استاندارد پروفیل را داشته باشند اما استانداردهای قطر و گام را نداشته باشند، رزوه های ویژه نامیده می شوند.
روش رسم تجویز شده برای رزوه های خارجی به شرح زیر است: قطر اصلی با _d_، قطر کوچک با _d1_، و خط پایان با یک خط جامد ضخیم نشان داده می شود.
در نمای مقطعی، قطر اصلی رزوه داخلی با _D_، قطر فرعی با _D1_، و خط پایانی با یک خط جامد ضخیم نشان داده میشود. برای سوراخ های رزوه ای نامرئی، قطر اصلی، قطر جزئی و خط انتهایی همه با خطوط ضخیم توپر نشان داده می شوند.
فرم های رایج اتصال رزوه ای شامل اتصال پیچ، اتصال گل میخ و اتصال پیچ می باشد.
انواع رایج کلیدها عبارتند از کلیدهای تخت معمولی، کلیدهای نیم دایره ای، کلیدهای گوه ای قلابی و اسپلاین.
دنده های استوانه ای را می توان بر اساس جهت چرخ دنده به دندانه های مستقیم، دندانه های مارپیچ و دندانه های شاه ماهی طبقه بندی کرد.
روش ترسیم تعیین شده برای قسمت دندانه دنده به شرح زیر است:
– دایره بالایی باید با یک خط ضخیم و یکدست کشیده شود.
- دایره گام باید با یک خط نقطه نازک رسم شود.
– دایره ریشه باید با یک خط نازک توپر کشیده شود که می توان آن را نیز حذف کرد.
– در نمای مقطعی، دایره ریشه باید با یک خط توپر ضخیم کشیده شود.
هنگامی که تمام سطوح یکقطعات فلزی ماشینکاری شدهالزامات زبری سطح یکسانی دارند، می توان آنها را به طور یکنواخت در گوشه سمت راست بالای نقشه مشخص کرد. اگر بیشتر زبری سطح قطعه یکسان باشد، می توان همان کد زبری را در گوشه سمت راست بالا علامت گذاری کرد و دو کلمه باقی مانده را در جلو اضافه کرد.
یک نقشه مونتاژ کامل باید شامل چهار مورد زیر باشدقطعات خودرو CNC:
1. مجموعه ای از دیدگاه ها
2. ابعاد لازم
3. الزامات فنی
4. شماره قطعه و ستون جزئیات
انواع ابعاد در نقشه مونتاژ عبارتند از:
1. ابعاد مشخصات
2. ابعاد مونتاژ
3. ابعاد نصب
4. ابعاد خارجی
5. سایر ابعاد مهم.
اگر می خواهید بیشتر بدانید، لطفا در تماس باشیدinfo@anebon.com
Anebon سازنده با تجربه است. کسب اکثریت گواهینامه های حیاتی بازار خود برای محصولات جدید داغخدمات CNC آلومینیومآزمایشگاه Anebon اکنون "آزمایشگاه ملی فن آوری توربو موتور دیزل" است و ما دارای یک کارمند تحقیق و توسعه واجد شرایط و مرکز آزمایش کامل هستیم.
زمان ارسال: اکتبر-10-2024