این خلاصه ای از افراد در صنعت هنگام جمع بندی طراحی ثابت است، اما به دور از سادگی است. در فرآیند تماس با طرحهای مختلف، متوجه شدیم که همیشه برخی از مشکلات موقعیتیابی و گیره در طراحی اولیه وجود دارد. به این ترتیب، هر طرح نوآورانه اهمیت عملی خود را از دست خواهد داد. تنها با درک دانش اولیه از موقعیت یابی و گیره می توانیم اساساً از یکپارچگی طراحی و طرح پردازش فیکسچر اطمینان حاصل کنیم.
دانش مکان یاب
1. اصل اساسی موقعیت یابی از کنار قطعه کار
هنگام قرارگیری از کنار قطعه کار، اصل سه نقطه و همچنین تکیه گاه، اساسی ترین اصل است. این همان اصل تکیه گاه است که به آن اصل سه نقطه می گویند که از اصل "سه نقطه در یک خط یک صفحه را تعیین نمی کند" مشتق شده است. سه نقطه از چهار نقطه می تواند یک صورت را تعیین کند، بنابراین در مجموع می توان چهار چهره را تعیین کرد. با این حال، مهم نیست که چگونه مکان یابی شود، تعیین نقطه چهارم در همان صفحه بسیار دشوار است.
▲ اصل سه نقطه
به عنوان مثال، هنگام استفاده از 4 پوزیشنر با ارتفاع ثابت، تنها 3 نقطه در یک مکان می توانند با قطعه کار تماس بگیرند و 4 نقطه باقی مانده همچنان به احتمال زیاد با قطعه کار تماس پیدا نمی کند.
بنابراین، هنگام پیکربندی پوزیشنر، عموماً بر اساس سه نقطه است و فاصله بین این سه نقطه باید تا حد امکان افزایش یابد.
علاوه بر این، هنگام پیکربندی پوزیشنر، لازم است از قبل جهت بار پردازش اعمال شده را تأیید کنید. جهت بار پردازشی نیز جهت حرکت دسته ابزار/ابزار است. پوزیشنر در انتهای جهت تغذیه پیکربندی شده است که می تواند مستقیماً بر دقت کلی قطعه کار تأثیر بگذارد.
به طور کلی، موقعیت گیر قابل تنظیم نوع پیچ برای قرار دادن سطح خالی قطعه کار و نوع ثابت (قطعات تراشکاری CNCسطح تماس زمین است) از پوزیشنر برای قرار دادن سطح ماشینکاری قطعه کار استفاده می شود.
2، اصل اساسی موقعیت یابی از سوراخ قطعه کار
هنگام استفاده از سوراخ پردازش شده در فرآیند قبلی قطعه کار برای موقعیت یابی، لازم است از یک پین تلرانس برای موقعیت یابی استفاده شود. با تطبیق دقت سوراخ قطعه کار با دقت پروفیل پین و ترکیب با توجه به تحمل مناسب، دقت موقعیتیابی میتواند نیازهای واقعی را برآورده کند.
علاوه بر این، هنگام استفاده از پین برای موقعیت یابی، به طور کلی یکی از پین مستقیم و دیگری از پین الماس استفاده می کند، بنابراین مونتاژ و جداسازی قطعه کار راحت تر خواهد بود. به ندرت اتفاق می افتد که قطعه کار با پین گیر کند.
▲ موقعیت یابی با پین
البته امکان استفاده از پین مستقیم برای هر دو پین با تنظیم تلرانس فیت نیز وجود دارد. برای موقعیت یابی دقیق تر، معمولاً استفاده از پین مستقیم و سنجاق الماسی مؤثرتر است.
وقتی از پین مستقیم و پین الماسی استفاده می شود، خط اتصال در جهت پیکربندی (جایی که پین الماس با قطعه کار تماس می گیرد) پین الماس معمولاً 90 درجه عمود بر خط اتصال بین پین مستقیم و پین الماسی است. این پیکربندی برای موقعیت زاویه ای (جهت چرخش قطعه کار) است.
دانش مرتبط با گیره
1- طبقه بندی گریپرها
با توجه به جهت بستن، به طور کلی به دسته های زیر تقسیم می شود:
در ادامه به ویژگی های گیره های مختلف می پردازیم.
1. گیره ها از بالا فشرده می شوند
دستگاه گیره ای که از بالای قطعه کار فشرده می شود، کمترین تغییر شکل را در حین گیره دارد و در هنگام پردازش قطعه کار، پایدارترین است. بنابراین، به طور کلی، اولین نکته این است که از بالای قطعه کار گیره کنید. متداول ترین فیکسچر برای فشار دادن از بالای قطعه کار، فیکسچر مکانیکی دستی است. به عنوان مثال به شکل زیر گیره “نوع برگ شل” می گویند. گیره ای که با فشار دادن صفحه، پیچ ناودانی، جک و مهره ترکیب می شود، گیره "برگ شل" نامیده می شود.
علاوه بر این، صفحات پرس با اشکال مختلف را می توان با توجه به شکل قطعه کار انتخاب کرد. مانندقطعات ماشینکاری CNC, قطعات تراشکاری و قطعات فرز.
رابطه بین گشتاور و نیروی گیره گیره نوع برگ شل را می توان با نیروی فشاری پیچ محاسبه کرد.
علاوه بر گیره برگ شل، گیره های مشابه زیر برای بستن از بالای قطعه کار موجود است.
2. گیره بستن از کنار
در اصل، روش گیره بستن قطعه کار از بالا، پایدارترین روش در دقت و حداقل در بار پردازش قطعه کار است. اما در مواقعی که لازم است بالای قطعه کار انجام شود یا گیره از بالای قطعه کار مناسب نباشد که گیره از بالای قطعه کار را غیرممکن می کند، می توانید گیره را از کنار قطعه کار انتخاب کنید. با این حال، به طور نسبی، هنگامی که قطعه کار از کنار بسته می شود، نیروی شناور تولید می کند. در هنگام طراحی فیکسچر باید به نحوه حذف این نیرو توجه شود.
همانطور که در شکل بالا نشان داده شده است، گیره جانبی در حین ایجاد نیروی رانش، نیروی مورب رو به پایین نیز دارد که می تواند به طور موثری از شناور شدن قطعه کار به سمت بالا جلوگیری کند.
گیره هایی که از بغل می گیرند نیز دارای گیره های مشابه زیر هستند.
3. دستگاه بستن برای سفت کردن قطعه کار از روکش پایین
هنگام ماشینکاری سطح بالایی یک قطعه کار صفحه نازک، نه تنها بستن آن از بالا غیرممکن است، بلکه فشرده کردن آن از طرف نیز غیرمنطقی است. تنها روش معقول بستن، سفت کردن قطعه کار از پایین است. هنگامی که قطعه کار از زیر کشیده می شود، اگر از آهن ساخته شده باشد، معمولاً می توان از گیره آهنربایی استفاده کرد. برای قطعات کار فلزات غیر آهنی، به طور کلی می توان از مکنده های خلاء برای کشش استفاده کرد.
در دو حالت فوق، نیروی گیره متناسب با سطح تماس قطعه کار با آهنربا یا چاک خلاء است. اگر بار پردازش هنگام پردازش قطعات کوچک بسیار زیاد باشد، اثر پردازش ایده آل نخواهد بود.
علاوه بر این، هنگام استفاده از آهنربا یا مکنده های خلاء، سطوح تماس با آهنربا و مکنده های خلاء قبل از استفاده ایمن و معمولی باید تا حد خاصی صاف و صاف شوند.
4. دستگاه بستن با سوراخ
هنگام استفاده از ماشین ماشینکاری 5 محوره برای پردازش چند وجهی به طور همزمان یا پردازش قالب، به منظور جلوگیری از تاثیر یراق آلات و ابزار بر روی پردازش، به طور کلی استفاده از روش بستن سوراخ مناسب است. در مقایسه با نحوه بستن از بالا و کنار قطعه کار، نحوه بستن سوراخ بار کمتری روی قطعه کار دارد و می تواند به طور موثر قطعه کار را تغییر شکل دهد.
▲ پردازش مستقیم با سوراخ
▲ پرچ را برای بستن تنظیم کنید
2- پیش بستن
موارد فوق عمدتاً در مورد بست گیره قطعه کار است. نحوه بهبود عملکرد و استفاده از پیش گیره نیز بسیار مهم است. هنگامی که قطعه کار به صورت عمودی روی پایه قرار می گیرد، قطعه کار در اثر گرانش سقوط می کند. در این زمان، گیره باید در حالی که قطعه کار را با دست نگه می دارید، کار کرد.
▲ پیش گیره
اگر قطعات کار سنگین باشند یا اکثر آنها به طور همزمان گیره شوند، کارایی بسیار کاهش می یابد و زمان گیره بسیار طولانی می شود. در این زمان، استفاده از این محصول پیش گیره فنری می تواند قطعه کار را قادر سازد تا گیره را در حالت ثابت کار کند و عملکرد آن را تا حد زیادی بهبود بخشد و زمان گیره قطعه کار را کاهش دهد.
3. هنگام انتخاب گیره احتیاط کنید
هنگامی که چندین نوع گیره در یک ابزار یکسان استفاده می شود، ابزارهای برای بستن و شل کردن باید یکپارچه شوند. به عنوان مثال، همانطور که در شکل سمت چپ نشان داده شده است، هنگام استفاده از انواع آچار ابزار برای عملیات بستن، بار کلی اپراتور بزرگتر می شود و زمان کلی گیره قطعه کار نیز طولانی تر می شود. به عنوان مثال، در شکل سمت راست زیر، اندازههای آچار ابزار و پیچها به منظور تسهیل در اپراتورهای میدان یکسان شدهاند.
▲ عملکرد بستن قطعه کار
علاوه بر این، هنگام پیکربندی گیره، لازم است تا حد امکان عملکرد گیره قطعه کار در نظر گرفته شود. اگر قطعه کار در حین بستن نیاز به کج شدن داشته باشد، عملکرد بسیار ناخوشایند است. هنگام طراحی فیکسچر باید از این وضعیت اجتناب شود.
زمان ارسال: اکتبر-24-2022