چگونه باید فرز در شرایط پیچیده ماشینکاری CNC انتخاب شود؟

در حین ماشینکاری، تماس زیاد بین ابزار و سطح قطعه کار به راحتی می تواند باعث از کار افتادن سریع ابزار شود. یک قانون کلی موثر استفاده از فرز با قطر حدود 1/2 باریک ترین قسمت قطعه کار است. هنگامی که شعاع فرز از اندازه باریک ترین قسمت قطعه کار کوچکتر است، جا برای حرکت ابزار به چپ و راست وجود دارد و کوچکترین زاویه خوردن را می توان به دست آورد. فرز برش ها می توانند از لبه های برش بیشتر و نرخ تغذیه بالاتر استفاده کنند. علاوه بر این، هنگامی که از یک فرز با قطر 1/2 باریک ترین قسمت قطعه کار استفاده می شود، می توان زاویه برش را بدون افزایش چرخش کاتر کوچک نگه داشت.

سفتی ماشین همچنین به تعیین اندازه ابزارهای قابل استفاده کمک می کند. به عنوان مثال، هنگام برش در دستگاه 40 مخروطی، قطر فرز معمولاً باید کمتر از 12.7 میلی متر باشد. استفاده از کاتر با قطر بیشتر، نیروی برشی بزرگ‌تری ایجاد می‌کند که ممکن است از توانایی دستگاه فراتر رود، و در نتیجه باعث پیچ‌خوردگی، تغییر شکل، سطح ضعیف و عمر ابزار کوتاه‌تر می‌شود.

هنگام استفاده از مسیر ابزار پرسرعت جدیدتر، صدای فرز در گوشه مانند صدای برش خط مستقیم است. صدای تولید شده توسط فرز در طول فرآیند برش یکسان است و نشان می دهد که ضربه های حرارتی و مکانیکی زیادی به آن وارد نشده است. فرز هر بار که به گوشه می چرخد ​​یا برش می دهد صدای جیغی تولید می کند که نشان می دهد ممکن است قطر فرز برای کاهش زاویه غذا خوردن باید کاهش یابد. صدای برش بدون تغییر باقی می ماند و نشان می دهد که فشار برش بر روی فرز یکنواخت است و با تغییر هندسه قطعه کار به بالا و پایین نوسان نمی کند. این به این دلیل است که زاویه چاقو همیشه ثابت است.